Toen opa begon waren de foto’s nog in zwart-wit …

Rodney Photography werd onder de naam Fotobureau Bell in 1945 opgericht door zijn opa Ger Kersten. 77 jaar historie levert mooie en aangrijpende verhalen op. In de serie ‘de historie van een Amersfoortse fotograaf’ nemen we jullie mee naar het verleden van een bijzonder fotobedrijf uit Amersfoort. Deze editie:

Toen opa begon waren de foto’s nog in zwart-wit …

Een opdracht om direct na de Tweede Wereldoorlog pasfoto’s te maken van vluchtelingen in Kamp Amersfoort vormde het begin van ‘Fotobureau Bell’, de voorloper van het huidige bedrijf van Rodney Kersten. Ger Kersten, verzetsheld uit de oorlog, met de bijnaam ‘Pietje Bell’ startte zijn fotobureau. Na een loopbaan als schoenmaker, rijwielhersteller en stukadoor was dit de start van een 25-jarige fotografiecarrière voor Ger Kersten. Het begin van een rijke fotografie historie in de familie Kersten.

Ger Kersten (1913), opa van Rodney, kon in Amersfoort niet gewoon over straat lopen. Hij kwam altijd wel iemand tegen die door hem op de foto was gezet. Hij was een graag geziene man in het Amersfoort van toen. Strak gekleed in pak en altijd met zijn Leica camera in de handen. Ger was de dertig al gepasseerd toen hij begon met zijn fotobureau. Het was nooit zijn droom, maar wel de start van een mooi avontuur.

De militaire dienstplicht van Ger bracht hem vanuit Amsterdam naar de Keistad. Niet lang daarna brak de oorlog uit. Kersten was werkelijk nergens bang voor, dus dat hij betrokken zou raken bij het verzet was bijna logisch. Zijn onverzettelijkheid, moed en inzet maakte dat hij een waardevol onderdeel werd van het verzet in Amersfoort tegen de Duitsers. 

Begin 1944 kregen Ger en zijn verzetsmaten de opdracht een overval uit te voeren op een distributiekantoor. De voorbereidingen verliepen helemaal goed, maar in de uitvoering liep het op het laatste moment behoorlijk mis. Ze werden verraden door enkele agenten en een ambtenaar van het pand. Een vuurgevecht was het gevolg. Ger kon, weliswaar zwaargewond ontsnappen, maar werd later alsnog opgepakt. Uit angst dat hij tijdens de ondervraging het verzet zou verraden overwoog datzelfde verzet Kersten te liquideren. Gelukkig bleek dat niet nodig.

Al snel na de start van zijn ‘Fotobureau Bell’ werd Kersten gevraagd door de plaatselijke kranten om persfoto’s te maken. De Amersfoortse Courant werd de belangrijkste opdrachtgever. Hij stond dagelijks meerdere keren met zijn foto’s in dit dagblad. Opa Kersten ontwikkelde zich tot een allround en klassieke persfotograaf die 24/7 beschikbaar was om juist dié ene foto te maken. 

Digitale fotografie bestond in die tijd uiteraard niet. Digitale camera’s dus ook niet. Ger Kersten was onafscheidelijk van zijn Leica. Een camera die altijd in de familie gebleven is. Net als allerlei andere camera’s waar opa Ger graag mee werkte. Fotografie historie in de familie Kersten blijft zo levend en het verleden herinnerd.

Ger Kersten moest gedwongen, vanwege zijn gezondheid in 1972 de camera overgeven aan zijn zoon Ronald. Met de komst van Ronald in de zaak was de toekomst van Foto Bell verzekerd. Natuurlijk kwam Ger nog regelmatig in de winkel, voor een kopje koffie en een praatje met de klanten in de zaak. In 1988 overleed Ger Kersten op 75-jarige leeftijd. Het einde van een tijdperk.

In de volgende editie: ‘Ronald Kersten, fotograaf van analoog naar digitaal’